VOEDSEL ALS CULTURELE KRACHT

In de ODE van nu: (11-2010) wordt het werk van Carolyn Steel, als auteur van 'Hungry City, how food shapes our lives', belicht.

Zij spreekt de taal die nodig is om bewustzijn te vergroten over onze beleving van voedsel en hoe onze omgang met voedsel ons leven vormgeeft. In plaats van een korte samenvatting, hier een selectie van de gedachten die ieder op zich de moeite waard zijn
om even bij stil te staan:

• Voedsel is altijd in het nieuws; het raakt politieke, sociale, emotionele, psychologische, ecologische en economische kwesties.
• De nieuwe voedselbeweging is een daad van volksverzet tegen een systeem dat nauwelijks minder schadelijk is voor lijf en leden dan een militair conflict.
• Voedsel is het middel waarmee wij vorm geven aan onze planeet en aan onszelf.
• Erkenning van de ware kracht van voedsel –i.p.v. reduceren tot goedkope brandstof- betekent het omarmen van een culturele kracht.
• We moeten weer begrijpen hoe diep voedsel ingrijpt in elk aspect van ons leven.
• We moeten zelf weer de baas worden over ons voedsel en het collectief constructief gaan inzetten als middel om vorm te geven aan een betere wereld.
• Voedsel is drager van een veelvoud aan betekenissen, zo rijk geschakeerd als het leven zelf. Denk aan vriendschap, identiteit, gemeenschappelijkheid, begeerte, genot, offergave, sensualiteit, straf, beloning, gezondheid, welzijn, dikmaker,..
• We hebben behoefte aan een nieuw leef- en woonmodel. We moeten stad en land verzoenen, mens en natuur, welvaart en duurzaamheid. Dit is allemaal aan te pakken d.m.v. voedsel.
• Samen kunnen we voedsel inzetten om de wereld te interpreteren en om haar beter vorm te geven. Deze benadering noemt Carolyn ‘Sitopia’. Hierin staat voedsel staat op de eerste plaats (> lokaal) en heeft men andere eetgewoonten.
• Ons gebrek aan respect voor voedsel creert grote problemen en vraagt om de herwaarding van de werkelijke / oorspronkelijke waarde. Het hoort niet thuis in de periferie van ons leven, maar in het hart daarvan.
• Goedkoop eten is een paradox die bestaat bij de gratie van het buiten beschouwing laten/niet doorberekenen van al de werkelijke kosten.
• In het huidige voedseldebat wordt de wezenlijke vraag ‘wat is een goed leven’ zelden gesteld.
  
  In Nederland lijkt de gemeente Groningen het voortouw te willen nemen. Hier wordt met Carolyn gewerkt aan een regionale visie op voedsel; d.m.v. een 'sitopische strategie'. En met de universiteit van Wageningen (Rurale sociologie en Business school) werkt zij aan de 'Sitopiamatrix'.